СРЦЕ ЗА ЦЕЛИОТ СВЕТ - Старец Пајсиј, Старец Порфириј, Старец Тихон

...За Божествената правда

„Ако вашата праведност не ја надмине правед- носта на книжниците и фарисеите, вие нема да влезете во Царството небесно!“ (Мт. 5; 20)

Секогаш се прашуваат како може некој да стане светител и која особина ги прави примачи за Божјата благодат. Еден ден, отидов кај старец Пајсиј и го прашав:

„ Со што светите толку се разликуваат од нас, па поради тоа ја примаат Божјата благодат?“

„Нашите светители поседуваат Божествена правда наместо човечка“, ми одговори.

„ А што е божествена правда?“, повторно прашав. Вака ми објасни:

„Замисли двајца седат на маса и пред нив има сад со десет касии. Ако еден од нив лакомо изеде седум кајсии, а на братот му остави само три, тој е нечесен кон братот, ете тоа е неправда. А ако рече: 'Имаме десет кајсии, а ние сме двајца, значи имаме по пет', и потоа да изеде пет кајсии, тој има човечка правда. Така тоа често одиме на суд во потрага за човечка правда. Но, ако човекот има дека неговиот пријател многу сака кајсии, ќе се преправа дека не му се допаѓаат и ќе изеде само една, велејќи: 'Те молам, земи ги сите овие кајсии, јас не сакам. Всушност, ме боли стомак и не сакам повеќе да јадам'. Богот човек поседува Божествена правда и повеќе сака за луѓето да мерила да биде неправилен кон себе и да се жртвува за да биде награден со Божја благодат, која ќе се изгуби на него.

Ти раскажам уште нешто за подобро да ме разбереш.

Кога некој би ми рекол: 'Отец, морате да ја оставите својата ќелија зашто таа ми користи. Слезете и одете под чемпресот во градината', ако поседувам Божествена правда, јас тоа со радост ќе го прифатам. Ако постапам според човечката правда, би ја одбил неговата понуда и би започнал да се расправам со него, а може да завршиме и на суд.

Вистинскиот христијанин никогаш не смее да осудува или да ги обвинувања против своите ближни, дури и ако некој насилно му ја земе облеката. која е разликата меѓу луѓето што веруваат во Христа и оние кои не веруваат. Христијаните се придржуваат до Божествената, а луѓето кои не веруваат до човечката правда.

Човечката правда е ништожна во споредба со Божестве- ната. Нашиот Господ прв ја примени Божествената правда. Не се оправдувал кога Го обвинија, ниту се заканувал некому кога пател. Со молчење и трпеливо е ова правол и ни повисоки не давал отпор, дозволувајќи им дури и да му ја слечат облеката. Така причините Бог беше исмеан од Неговите созданија. Најважно е тоа што Христос не само што не барал помош од човечката правда, туку ги оправдувал и своите мајстори, молејќи го Отецот да им прости: Оче, прости им, не знае што права...